Mijn ervaring met muziek

4 oktober 2018

Ik ben van huis uit opgevoed met muziek. Van mijn ouders uit was dit voor een deel klassieke muziek. Door mijn omgeving, in de jaren zestig, natuurlijk ook de popmuziek. Ik ben jaren op de middelbare school, in de jaren '60, DJ geweest op schoolfeesten. Toen ik eind jaren '60 doof werd aan één kant is dat niet werkelijk veranderd en ook niet toen ik later aan de andere kant een hoortoestel ging dragen.

Rolling Stones
In die tijd was het gebruikelijk dat je een keuze maakte tussen The Beatles en The Rolling Stones. Ik koos voor The Rolling Stones. In 1976 heb ik ze voor het eerst live gezien in het Zuiderpark in Den Haag. Vanaf dat moment woonde ik elke keer als ze in Nederland waren, een concert bij. Daarnaast luisterde ik thuis ook altijd naar muziek en ik heb dat aan mijn dochters doorgegeven. Dit betrof zowel klassiek als pop. Ik ben vanaf 1995 drie keer met mijn oudste dochter naar een concert van The Rolling Stones geweest. Al die jaren heb ik er ontzettend van genoten, net zoals de eerste keer dat ik een uitvoering van de Matthäus Passion bijwoonde, begin 2004.

Helemaal doof
Eind 2004 werd ik helemaal doof en begin 2005 werd ik geïmplanteerd. Ik was enorm blij dat ik mijn CI had, dat ik weer een gesprek kon voeren met anderen en weer aan het werk kon. Muziek vond ik echter niet om aan te horen. Alles werd een grote brij van geluid, waar ik geen chocola van kon maken. Ik dacht ‘als dit de muziek is die je kunt horen, dan laat die muziek maar zitten’. Ik vond dat wel heel jammer, maar het overstemde mijn blijheid over mijn CI gelukkig niet. In 2006 waren The Rolling Stones ook weer in Nederland. Ik heb dat concert bewust voorbij laten gaan: het zou alleen maar tot veel frustratie hebben geleid dat ik er niets van mee zou krijgen. Tegelijkertijd is het ook een moment geweest, dat ik gedacht heb: ‘kan ik nu echt niet meer naar muziek luisteren?’

Proces van een paar jaar
Ik ben het wel gaan proberen. In het begin de focuste ik me op het ritme, van muziek die ik kende en pakte ik daar ook vaak de tekst bij. En door dit maar eindeloos te blijven herhalen werd het ook steeds meer iets wat ik weer mooi begon te vinden. Of het inderdaad weer zo ging klinken als dat ik het vroeger gehoord had, weet ik natuurlijk niet. Dit is trouwens wel een proces van een paar jaar geweest en had vooral betrekking op popmuziek.

Peter en de wolf
Klassieke muziek is een verhaal apart: door de veelheid van instrumenten is dit veel complexer om weer te horen. Ik heb daarbij gebruik gemaakt van Peter en de Wolf van Serge Prokofiev. Als je de Nederlands gesproken versie daarvan beluistert, worden de verschillende karakters geïntroduceerd door het instrument dat het voorstelt. Zo wordt Peter gespeeld door de fluit, die je eerst alleen hoort zonder een ander instrument. Zo kun je de verschillende instrumenten weer leren kennen. Een ander stuk wat me hierbij heeft geholpen is de Bolero van Maurice Ravel. Het stuk begint met alleen een trommel, vervolgens wordt er steeds een instrument aan toegevoegd. Ook dit leerproces ging niet van de ene op de andere dag, maar het genieten van muziek kwam weer terug en ik zette ook vaker weer gewoon muziek aan. Meestal doe ik dat met een directe verbinding naar mijn CI via de telefoon of andere draadloze verbinding met mijn stereo-installatie. Op die momenten komt wat mij betreft de muziek het beste tot zijn recht.

Stones in Gelredome
Toen werd het 2014 en in januari werden de geruchten steeds sterker dat The Rolling Stones op Pinkpop zouden komen. Dat bleek ook zo te zijn. Ik heb kaartjes kunnen kopen en ben er geweest met mijn dochters. Wat een feest, niet alleen om The Rolling Stones weer live te zien optreden, maar ook dat ik weer echt kon genieten. Soms had ik nog wel een ‘steuntje’ nodig door even te vragen welk nummer het was, maar dan kon ik het al gauw zelf weer oppakken. Het heeft voor mij ook de weg geopend om vaker naar liveoptredens te gaan. Bijvoorbeeld van De Dijk, die ik nog kende uit mijn ‘horende’ periode, maar ook naar Racoon, die ik alleen maar kende met mijn CI. Vorig najaar heb ik The Rolling Stones ook weer gezien en gehoord in het Gelredome. Omdat er met de processors aparte instellingen gemaakt kunnen worden voor muziek, die speciaal op mijn wensen zijn afgestemd, wordt het alleen maar beter.

Heel blij
Tenslotte ben ik afgelopen voorjaar weer voor het eerst naar een uitvoering van de Matthäus Passion geweest. Ook dit was weer een bijzondere, ontroerende gebeurtenis. Hiermee is mijn muziekrevalidatie voltooid: zoals je kunt lezen een proces van dertien jaar, waarvan ik geen moment spijt heb gehad. Ik ben daarom heel blij ben dat ik het heb ingezet.

Hennie Epping