Na een ontzettende heftige tijd van plotsdoof aan 1 oor naar een afnemend gehoor aan het andere oor, heb ik in de zomer van 2024 besloten om een CI te nemen. Ik had al eerder vooronderzoeken gehad en ik had de boel van mijn kant op on-hold gezet. Mijn ervaringen heb ik op "papier" gezet om zo ook zaken een beetje van me af te schrijven en uiteraard mogelijk andere mensen te kunnen helpen.

Dilemma:

Ik wou mijn "goede" oor niet opofferen voor het CI en dit betekende dus dat deze in mijn rechteroor geplaatst moest worden. Dit was echter wel het oor met het best functionerende evenwichtsorgaan. Mijn dilemma was; goede oor opofferen of verhoogde kans op evenwichtsproblemen. Mijn fantastische arts in het UMCG begreep dit volledig en kwam met het idee om een speciale elektrode te gebruiken; deze was kleiner dan de gangbare modellen waarmee de kans op beschadigingen/verstoringen kleiner zou moeten zijn.

Ervaringen andere CI gebruikers

De ervaringen op deze website heb ik bewust niet gelezen en ook de mogelijkheid die het UMCG bood om ervaringen te delen met andere gebruikers heb ik bewust niet gedaan. Niet omdat ik struisvogel gedrag vertoonde, maar gewoon vanwege het feit dat de resultaten zo kunnen verschillen dat ik geen verwachtingen had; dan kan het alleen maar meevallen! Tot het aansluiten van mijn processor heb ik deze houding aangehouden.

Ja!

Na wikken en wegen heb ik in september toch de knoop gehakt; het rechteroor wordt het. Het CI team gaf ook al snel groen licht dus ik kwam op de wachtlijst.

Operatie:

Halverwege december begint mijn UMCG app te trillen, de ene na de andere afspraak zie ik verschijnen. Ik heb gelijk door wat er aan de hand is, ik ben aan de beurt! Medio januari ga ik onder het mes. De avond voor de operatie heb ik toch wel wat last van spanningen. De volgende dag geef ik de kinderen nog een laatste knuffel. Nu ik dit weer schrijf, word ik weer lichtelijk emotioneel....

Op de OK heb ik nog even gesproken met de arts en alle overige medewerkers. Daar was ik erg blij mee.

Wanneer ik bijkom op de holding, komt de arts nog even een praatje maken en vraagt of ik ook duizelig ben en ik nog een mooie lach kon maken. Beide waren geen probleem, so far so good!

3 uur later zit ik alweer in de auto naar huis!

Herstel

De eerste week leef ik op paracetamol, en hier is de pijn goed mee te managen. Veel last van vocht en spierpijn.  Ook had ik om de 1,5 dag een gigantische last van oorsuizen; erger dan ik gewend was. De arts gaf aan dat vaak van tijdelijke aard is en tot op het moment van schrijven heb ik dat niet meer gehad.

 

Aansluiten processor:

Na 6 weken wachten wordt mijn processor eindelijk aangesloten. Geen idee wat ik kan verwachten. Ik hoor de eerste kalibratie tonen; en ik denk wauw, dat klinkt best goed! Hierna noemt de audioloog de verschillende dagen van de week; en ik kan ze allemaal verstaan! Ik zie dat mijn partner het niet droog houdt, als ik haar hoor praten, schiet ik ook vol.

Het is wel mega intens; voetstappen op de gang in het UMCG, autodeuren die dicht slaan, autogeluiden. Ik merk dat mijn hersenen zich afvragen wat er allemaal gebeurt.  Als ik thuis uitstap, loop ik over het grind en hoor vogels. Ik kan de geluiden niet herkennen, maar ik zeg tegen mezelf dat het grind en een mus is.

Om 18:00 uur lig ik afgepeigerd op de bank, het hele proces neemt ontzettend veel energie van mij. Ik zet mijn CI uit om mezelf wat rust te geven.

Revalidatie

De dagen erna maak ik gigantische sprongen, grind klinkt echt weer als grind, en de mus en andere vogels herken ik weer als zodanig.  Ik merk dat ik weer socialer word, ik communiceer weer lekker met mijn kinderen.

Twee keer in de week moet ik bijstellen en trainen in het UMCG. Maar een week later zijn ze eigenlijk al door mijn opdrachten heen, want ik scoor gewoon +90% op alles.

Mijn processor ondersteunt native streamen vanaf mijn telefoon en 1,5 week na de eerste aansluiting van de processor loop ik al muziek te luisteren en dat gaat heel erg aardig moet ik zeggen.

Ervaringen tot nu:

Ik ben ontzettend blij met mijn CI, ik had dit van tevoren niet durven dromen. Elke dag denk ik weer, wat een stukje techniek!

Naast alle positieve zaken loop ik uiteraard ook tegen de bekende beperkingen aan. Een CI werkt het best onder goede omstandigheden; Omgevingen met veel lawaai en stemmen, dat blijft lastig. Wellicht dat dat nog iets zal verbeteren het komende jaar, maar voor mij is de winst nu al enorm.

Gerwin